“
อิเหนา , จินตะหรา , บุษบา , จรกา ” เป็นตัวละครเอกจากเรื่อง “อิเหนา”
ผู้เขียนเชื่อเลยว่าคนส่วนใหญ่จะรู้จักตัวละครเหล่านี้เป็นอย่างดี
เพราะนอกจากจะเคยเรียนในวิชาภาษาไทยแล้ว “อิเหนา” เคยถูกนำมาสร้างเป็นละครโทรทัศน์
อีกทั้งยังมีการพิมพ์เป็นหนังสือทั้งร้อยแก้วและร้อยกรองอีกด้วย
หนังสือบทละครเรื่อง “ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา” เล่มนี้เป็นบทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่2 เป็นวรรณคดีไทยที่เพียบพร้อมไปด้วยอรรถรสของเนื้อเรื่อง และคุณค่าทางวรรณศิลป์ มีการพรรณนาถึงเรื่องราว ธรรมเนียมประเพณีโบราณ การใช้ถ้อยคำในการบรรยายถึงอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร รวมทั้งความงามของธรรมชาติ ศิลปะแขนงต่างๆ ที่ปรากฏตลอดทั้งเรื่อง และยังรวมถึงสัจธรรมแห่งชีวิตอีกด้วย “อิเหนา” เป็นบทละครที่ได้รับความนิยมและได้รับการยกย่องว่ามีคุณค่าด้านวรรณคดีเป็นอย่างมาก ซึ่งหางานประพันธ์เรื่องใดเสมอเหมือนไม่มี หนังสือเล่มนี้จัดทำเป็นฉบับความเรียง เมื่ออ่านเนื้อหาแล้วจะทำให้สนุก เพลิดเพลิน ในหนังสือยังได้นำบทกลอนมาใส่ไว้เป็นช่วงๆ เพื่อให้เห็นถึงความงามทางวรรณศิลป์
เหตุผลที่ชอบหนังสือ “ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา” มีหลายเหตุผลมากค่ะ สมัยที่เรียนมัธยมปลายในวิชาภาษาไทยต้องเรียนเรื่องอิเหนา แต่ผู้เขียนเรียนไม่รู้เรื่อง อ่านไม่เข้าใจ เพราะหนังสือที่เรียนเป็นหนังสือที่มีแต่บทร้อยกรอง ตอนแรกแค่จะซื้อมาอ่านทำความเข้าใจในบทที่อาจารย์สอนเฉยๆ แต่เมื่อได้ลองอ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสนุก เริ่มหลงรักตัวละครต่างๆ ก็เลยอ่านซะจบเล่มเลย ผู้เขียนเป็นคนที่อ่านวรรณคดีหรือนวนิยายแล้วชอบจินตนาการตามที่หนังสื่อบรรยาย หนังสือเล่มนี้บรรยายได้ดีและทำให้ผู้อ่านนึกภาพตามได้เยี่ยมมาก บรรยายได้รู้เลยว่า อิเหนาหล่อและเช้าชู้เพียงใด จินตะหราสวยมากแค่ไหน บุษบามีกลิ่นตัวที่หอมเหมือนดอกไม้จริงไหม แล้วจรกาล่ะ จะมีรูปลักษณ์ที่อัปลักษณ์ยังไง หนังสือสามารถบอกได้ครบถ้วน นอกจากหนังสือเล่มนี้จะให้ความเพลิดเพลินแล้ว ยังได้สอดแทรกแง่คิดทางศาสนา และจริยธรรม-จารีตอันดีงามอีกด้วย
แหล่งอ้างอิง
มติธรรม ฟ้านำพร. ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา. กรุงเทพฯ : พิมพการ การพิมพ์, 2537
หนังสือบทละครเรื่อง “ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา” เล่มนี้เป็นบทพระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่2 เป็นวรรณคดีไทยที่เพียบพร้อมไปด้วยอรรถรสของเนื้อเรื่อง และคุณค่าทางวรรณศิลป์ มีการพรรณนาถึงเรื่องราว ธรรมเนียมประเพณีโบราณ การใช้ถ้อยคำในการบรรยายถึงอารมณ์ ความรู้สึกของตัวละคร รวมทั้งความงามของธรรมชาติ ศิลปะแขนงต่างๆ ที่ปรากฏตลอดทั้งเรื่อง และยังรวมถึงสัจธรรมแห่งชีวิตอีกด้วย “อิเหนา” เป็นบทละครที่ได้รับความนิยมและได้รับการยกย่องว่ามีคุณค่าด้านวรรณคดีเป็นอย่างมาก ซึ่งหางานประพันธ์เรื่องใดเสมอเหมือนไม่มี หนังสือเล่มนี้จัดทำเป็นฉบับความเรียง เมื่ออ่านเนื้อหาแล้วจะทำให้สนุก เพลิดเพลิน ในหนังสือยังได้นำบทกลอนมาใส่ไว้เป็นช่วงๆ เพื่อให้เห็นถึงความงามทางวรรณศิลป์
เหตุผลที่ชอบหนังสือ “ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา” มีหลายเหตุผลมากค่ะ สมัยที่เรียนมัธยมปลายในวิชาภาษาไทยต้องเรียนเรื่องอิเหนา แต่ผู้เขียนเรียนไม่รู้เรื่อง อ่านไม่เข้าใจ เพราะหนังสือที่เรียนเป็นหนังสือที่มีแต่บทร้อยกรอง ตอนแรกแค่จะซื้อมาอ่านทำความเข้าใจในบทที่อาจารย์สอนเฉยๆ แต่เมื่อได้ลองอ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มสนุก เริ่มหลงรักตัวละครต่างๆ ก็เลยอ่านซะจบเล่มเลย ผู้เขียนเป็นคนที่อ่านวรรณคดีหรือนวนิยายแล้วชอบจินตนาการตามที่หนังสื่อบรรยาย หนังสือเล่มนี้บรรยายได้ดีและทำให้ผู้อ่านนึกภาพตามได้เยี่ยมมาก บรรยายได้รู้เลยว่า อิเหนาหล่อและเช้าชู้เพียงใด จินตะหราสวยมากแค่ไหน บุษบามีกลิ่นตัวที่หอมเหมือนดอกไม้จริงไหม แล้วจรกาล่ะ จะมีรูปลักษณ์ที่อัปลักษณ์ยังไง หนังสือสามารถบอกได้ครบถ้วน นอกจากหนังสือเล่มนี้จะให้ความเพลิดเพลินแล้ว ยังได้สอดแทรกแง่คิดทางศาสนา และจริยธรรม-จารีตอันดีงามอีกด้วย
แหล่งอ้างอิง
มติธรรม ฟ้านำพร. ร้อยเรียงเรื่องอิเหนา. กรุงเทพฯ : พิมพการ การพิมพ์, 2537
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น